Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Viktor Schauberger

Viktor Schauberger (1885-1958) had a deep understanding of the role of the Divine in Nature’s evolutionary process. He regarded water as a sacred organism.

He made an extraordinary contribution to knowledge of the natural world, intuiting what we now recognise as the quantum or subtle energy effects of water. His understanding was built up from shamanic and experiential observation of Nature in the untamed Alpine wilderness. His motto: “Observe and Copy Nature”. He was critical of textbook theory and the arrogance and lack of imagination of ‘experts’ and refused to go to college, believing that he would lose his intuitive gifts.

Schauberger was also gifted with engineering skills which are apparent in his environment-friendly technology and implosive energy devices designed to release people from enslavement to destructive sources of energy. He is celebrated for his discoveries in the water sciences, in agricultural techniques and in the energy domain – which energies enhance and which harm life.

Schauberger provides us with a comprehensive and holistic approach to understanding Nature. His insights form the foundations of what might be called a ‘science of Nature’. He found two forms of motion in Nature: outward, expanding flow that is used to break down, and inward-spiralling which Nature uses to build up and energise.

We use the first to generate energy, which is why it is destructive to the environment. Minute changes in temperature affect the outcome of an energetic process. The balance between the attraction and repulsion of polarised atoms is the engine of creation.

Viktor Schauberger vividly described how our disdain for Nature’s ways will bring only environmental catastrophe. His vision – humanity working within Nature’s laws – is the path we must urgently rediscover, if we are to survive.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Μοντερνιστική Ζωγραφική του Κλέμεντ Γκρίνμπεργκ. Της Ελεάννας Μαρτίνου.

Παρουσίαση και ανάλυση του κειμένου «Η μοντερνιστική ζωγραφική» του Κλέμεντ Γκρίνμπεργκ, το οποίο περιλαμβάνεται στο βιβλίο Από τη μινιμαλιστική στην εννοιολογική τέχνη : μια κριτική ανθολογία , μτφρ.Ελεάννα Παναγού, Αθήνα, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών , 2006. Διαφοροποιήσεις, ως προς τη θεωρία του Γκρίνμπεργκ, που εισάγονται από τον μινιμαλισμό και την εννοιολογική τέχνη. Της Ελεάννας Μαρτίνου      Στις δεκαετίες του 1940 και κυρίως του 1950 , στην ψυχροπολεμική Αμερική , παράλληλα με την ανάδυση του αφηρημένου εξπρεσσιονισμού , όσοι γράφουν για την τέχνη είναι κριτικοί , επιμελητές εκθέσεων και θεωρητικοί .Τις περισσότερες φορές είναι αυτοδίδακτοι και αποτελούν κατηγορία σαφώς διακριτή απ’όσους παράγουν το προς κρίση έργο , δηλαδή τους καλλιτέχνες . Κυρίαρχες είναι οι μορφές του Χάρολντ Ρόζενμπεργκ και κυρίως του Κλέμεντ Γκρίνμπεργκ .    Ο Κλέμεντ Γκρίνμπεργκ τοποθέτησε τον εαυτό του στο απόλυτο κέντρο της συζήτησης γύρω από το πα

Ελένη Μυλωνά, συνέντευξη στην Ελεάννα Μαρτίνου. Περιοδικό ΧΡΟΝΟΣ τεύχος ΔΕΚΑΕΝΝΕΑ, Νοέμβριος 2014.

Eπιμέλεια στήλης "Ο καλλιτέχνης του μήνα_Featured artist"της Ελεάννας Μαρτίνου στο Περιοδικό Χρόνος, http://www.chronosmag.eu/ Τεύχος ΔΕΚΑΕΝΝΕΑ, Νοέμβριος 2014. Σύνδεσμος: http://www.chronosmag.eu/index.php/l-1200.html ΕΛΕΝΗ ΜΥΛΩΝΑ: «μαθαίνω κάτι καινούργιο με κάθε νέο εργαλείο» Ε.Μα.: Ποιος είναι ο λόγος που σε οδήγησε σε έναν τρόπο ζωής που συνδέεται με την τέχνη; Ε.Μυ.: Μεγάλωσα με μια μητέρα γλύπτρια πολύ αφιερωμένη στη δουλειά της. Η ενασχόληση με την τέχνη, κάθε είδους, ήταν κάτι φυσιολογικό για όλη την οικογένεια. Εγώ ξεκίνησα όμως με τη δημοσιογραφία και η ανάγκη μου να εκφραστώ με εικόνες με οδήγησε στη φωτογραφία και την κινούμενη εικόνα –αρχικά κυρίως στο documentary film– σαν μορφή καταγραφής και επικοινωνίας. Σιγά σιγά όμως, και με την πρώτη μου έκθεση με φωτογραφία στην γκαλερί Ζουμπουλάκη, μπήκα στον εικαστικό χώρο με ένα καινούριο μέσο για την Ελλάδα την εποχή εκείνη. Ε.Μα.: Ποια είναι τα μέσα που χρησιμοποιείς στη δουλειά σου για να εκφραστείς εικαστ

Το Τρίτο Μάτι (1935-1937) περιοδικό τέχνης.

Τέταρτο τεύχος (εξαπλό), Αύγουστος 1937 Το τέταρτο και τελευταίο τεύχος  έχει τίτλο «Ο Νόμος του Αριθμού στη Φύση και στην Τέχνη». Στο «Είδος Εισαγωγής», που επιμελήθηκε ο Χατζηκυράκος-Γκίκας, γίνεται λόγος για το ρόλο και τη σημασία των Αριθμών και της Γεωμετρίας στη Φύση και τη Σκέψη από την εποχή των Πυθαγόρειων φιλοσόφων μέχρι και την «πιο μοντέρνα επιστήμη». Επίσης, αναφέρεται στις ρυθμικές σχέσεις  της Τέχνης του Λόγου, του Χορού, της Μουσικής, της Τεκτονικής και της Αρχιτεκτονικής, της Γλυπτικής αλλά και της Ζωγραφικής. Ακολουθούν τέσσερεις επεξηγηματικοί πίνακες. Το δεύτερο μέρος, ανοίγει με την «Κατανομή Κανόνος» του Ευκλείδη (325-265 π.Χ.) (η εισαγωγή από Θρ. Γεωργιάδη), ενώ υπάρχει πληθώρα άρθρων σχετικών με το Μαθηματικό Λογισμό στην Αρχιτεκτονική και τη Διακοσμητική («Η Αρμονία εν τη Αρχιτεκτονική Ποιήσει» του Αθ. Γεωργιάδου, «Οι Θεωρίες των Αρμονικών Χαράξεων εις την Αρχιτεκτονική» του Κ. Δοξιάδη, «Η Θεωρία του Αρχιτέκτονος Κ. Α. Δοξιάδη για τη Διαμόρφωσ