Silent Music

Τέταρτο τεύχος (εξαπλό), Αύγουστος 1937 Το τέταρτο και τελευταίο τεύχος  έχει τίτλο «Ο Νόμος του Αριθμού στη Φύση και στην Τέχνη». Στο «Είδος Εισαγωγής», που επιμελήθηκε ο Χατζηκυράκος-Γκίκας, γίνεται λόγος για το ρόλο και τη σημασία των Αριθμών και της Γεωμετρίας στη Φύση και τη Σκέψη από την εποχή των Πυθαγόρειων φιλοσόφων μέχρι και την «πιο μοντέρνα επιστήμη». Επίσης, αναφέρεται στις ρυθμικές σχέσεις  της Τέχνης του Λόγου, του Χορού, της Μουσικής, της Τεκτονικής και της Αρχιτεκτονικής, της Γλυπτικής αλλά και της Ζωγραφικής. Ακολουθούν τέσσερεις επεξηγηματικοί πίνακες. Το δεύτερο μέρος, ανοίγει με την «Κατανομή Κανόνος» του Ευκλείδη (325-265 π.Χ.) (η εισαγωγή από Θρ. Γεωργιάδη), ενώ υπάρχει πληθώρα άρθρων σχετικών με το Μαθηματικό Λογισμό στην Αρχιτεκτονική και τη Διακοσμητική («Η Αρμονία εν τη Αρχιτεκτονική Ποιήσει» του Αθ. Γεωργιάδου, «Οι Θεωρίες των Αρμονικών Χαράξεων εις την Αρχιτεκτονική» του Κ. Δοξιάδη, «Η Θεωρία του Αρχιτέκτονος Κ. Α. Δοξιάδη για τη Διαμόρφωσ

Μέχρι πριν λίγα χρόνια ζούσε εκεί, δίπλα στη θάλασσα. Τώρα, λόγω μεγάλης ηλικίας πλέον, ο ίδιος δεν μένει πια εκεί. Το βρήκαμε εγκαταλελειμμένο, μέσα στα χωράφια, με παραβιασμένα τα καρφωμένα ξύλινα παράθυρα, γεμάτο μπύρες και χορταρικά και σύντομα θα γίνει κατάληψη. Απ᾽ό,τι έχει καταγραφεί στην πλατφόρμα του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, ῾Παρουσίασε έργα του σε ατομικές (1983: Ωδείο Αθηνών, 2013: Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας Βόλου) και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Είχε επίσης συμμετοχή σε εκθέσεις που οργάνωσε η «Ομάδα 4+». Το 2008 πραγματοποιήθηκε αναδρομική του έκθεση στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων῾. Έργο ΙΣΕΤ : http://dp.iset.gr/artist/view.html?id=612&tab=artworks

http://www.artspace.com/magazine/art_101/lists/show-me-the-money-10-paid-residencies-around-the-world-for-savvy-starving-artists-54002 "Priceless" is how many artists looking to hunker down on their work might value the time and space afforded by artist residency programs. Unfortunately, most residencies come with such high costs—from attendance fees to simple travel and material costs—that they price out many of the emerging artists who could benefit from them the most. But don't despair! There is also a rarified cluster of elite, reputable programs that not only waive tuition fees—they give artists a paycheck to attend. We've put together 10 of the best residencies that, in addition to providing studio space and public visibility, will (at least temporarily) rise above the cliché of the starving artist. 1. The Bemis Center for Contemporary Arts, Omaha Founded more than a quarter century ago by Lorne Falk, Tony Hepburn, Jun Kaneko, and Ree Schon

Filles des nombres d'or, Fortes des lois du ciel, Sur nous tombe et s'endort Un Dieu couleur de miel. Cantique des colonnes. P. VALE'RY.

https://www.structuredwaterunit.com/articles/natural-action-articles/fibonacci-leonardo-spirals-and-structured-water

http://blog.dubspot.com/fibonacci-sequence-in-music/  

https://theculturetrip.com/europe/france/paris/articles/15-female-artists-who-shook-the-paris-art-world/ Suzanne Valadon (1865 – 1938) Marie Laurencin (1883 – 1956) Maria Blanchard (1881 – 1932) Jacqueline Marval (1866 – 1932) Marie ‘Marevna’ Vorobieff (1892 – 1984) Alice Bailly (1872 – 1938) Sonia Delaunay (1885 – 1979) Paula Modersohn-Becker (1876 – 1907) Gabriele Münter (1877 – 1962) Natalia Goncharova (1881 – 1962) Lyubov Popova (1889 – 1924) Meta Vaux Warrick Fuller (1877 – 1968) Alexandra Exter (1882 – 1949) Gwen John (1876 – 1939) Berthe Weill (1865 – 1951)

http://www.sleek-mag.com/2017/07/03/documenta-14-kassel/

Οι γυναίκες καλλιτέχνιδες στην Αμερική (1958-1968) και η παρουσία τους στο κίνημα Pop Art. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η θέση της γυναίκας την εποχή της κατανάλωσης και του ακραίου καπιταλισμού. Αντί να απελευθερώνει όλη αυτή η πρόοδος σε τεχνολογικό επίπεδο, απλώς μετατρέπει τη γυναικεία υπόσταση σε ένα ακόμα μπιμπελό, πάντα πρόθυμο προς χρήση και άμεση κατανάλωση και αντικατάσταση. Στη μελέτη Seductive Subversion των Sid Sachs & Kalliopi Minioudaki, οι γυναίκες καλλιτέχνιδες της περιόδου 1958-68 βρίσκουν πλέον τη θέση τους στην ιστορία. Παραδόξως, μέσα στο απαξιωτικό κλίμα της εποχής, κατάφεραν να αφήσουν έργο, αρκετά καυστικό και έντονο, που δηλώνει μια άλλη όψη της αλήθειας.

Την Κυριακή 25 Ιουνίου το Εργαστήριο Ελεάννα Μαρτίνου θα είναι ανοιχτό 18.00 με 21.00. Θα παρουσιαστoύν : 1. Ἐνα έργο μεγάλων διαστάσεων με θέμα την πόλη της Αθήνας που δεν έχει εκτεθεί και ανήκει στην προσωπική συλλογή. 2. Επιλεγμένα έργα της προσωπικής συλλογής από το 2005 έως το 2015 με τους αντίστοιχους καταλόγους και δημοσιεύσεις. 3. Χειροποίητα ημερολόγια και βιβλία από το 2005 έως σήμερα με σχέδια που δεν έχουν εκτεθεί. 4. Ένα βίντεο με εικόνες από τα ολιγομελή εικαστικά εργαστήρια ενηλίκων που πραγματοποιούνται στον προσωπικό χώρο του εργαστηρίου από τις αρχές του 2015 έως σήμερα. We are Athens | Eleanna Martinou | 25.6.2017

Το Σάββατο 27/5 τα παιδιά των Εικαστικών του Kiddie Academy, επισκέφτηκαν το Μουσείο Παιδικής Τέχνης στην Πλάκα! Εκεί με την καθοδήγηση της δασκάλας των Εικασ τικών Ελεάννα Μαρτίνου και της βοήθειας της παιδαγωγού Νίκη Βακερλή αλλά και με την φοβερή ομάδα του Μουσείου, οι μικροί μας καλλιτέχνες άκουσαν, έπαιξαν, εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν τα δικά τους έργα παίρνοντας μαζί τους υπέροχες εικόνες και πολλά χαμόγελα!!

Κύριλλος Σαρρής, tumptytumtoes, Finnegans Wake, No 8/21 || Άλεξ Μυλωνά, Κουκουβάγια, No 8/50 || Αιμιλία Παπαφιλίππου_χειραψία || αιγυπτιακή σβούρα || ο μονόκερος του Cloisters || το γράμμα της Simone Weil στο Γιώργο Λάππα || λεπτομέρεια από εγκατάσταση του Νίκου Αλεξίου || σκαλισμένο καλάμι στην Ινδία || ένα αγαπημένο κοχύλι || Ελένη Μυλωνά _Το Καταραμένο Φίδι || Πολεμιστής του Πήλινου Στρατού _Κίνα.

 Της Κατερίνας Ανέστη μπεεεεεε (Πήγα, είδα, τα πρόβατα πρόσφυγες της documentaa) Δεν έχω καμία αμφιβολία πλέον, το έργο «Ευλογία Αφρικής» του Αμπουμπακάρ Φοφάνα από το Μάλι θα είναι μετά από 100 μέρες που θα διαρκέσει η διεθνής έκθεση στη χώρα μας, το πιο αμφιλεγόμενο και πολυσυζητημένο έργο. Όχι γιατί βρίσκεται μέσα στα χωράφια του Βοτανικού, όχι επειδή ο δημιουργός είναι ένας καλλιτέχνης από τα Μάλι που ζει κυρίως στο Παρίσι, χειρίζεται το χρώμα indigo με μοναδικό τρόπο και έχει απασχολήσει ακόμη και βίβλους πολυτελούς ζωής και καταναλωτισμού, όπως το How to Spend It των Financial Times. Αλλά επειδή το έργο του είναι ζωντανό: 54 πρόβατα τα οποία έβαψε με αποχρώσεις του indigo, του γνωστού χρώματος λουλακί. Η εμπειρία «θέασης» αυτού του έργου φέρει πολλές ιδιαιτερότητες, καταρχήν διότι ακόμα και η λέξη θέαση δεν αρκεί, δεν ταιριάζει. Ακόμα και η διαδρομή για να φτάσεις στο σημείο που βρίσκεται το κοπάδι της documenta14 προσφέρει εμπειρίες. Διασχίζεις τους χώρους

Σήμερα ξεκίνησα την πρώτη επίσκεψη στη documenta στο Ωδείο Αθηνών. Θυμάμαι έντονα τα έργα από Edi Hila (ζωγραφική που αδικείται στις φωτογραφίες), το Μουσικό Δωμάτιο από Nevin Aladag κι επίσης την αναφορά στην Pauline Oliveros, που αξίζει παραπάνω ψάξιμο. Aρκετά έντονος ο χώρος όπου βρίσκονται τα σχέδια και το ψηφιακό animation Rupak (2014) από Lala Rukh. Στη φωτο: Edi Hila Επιλεγμένες φωτογραφίες έργων Ωδείο Αθηνών   Βίντεο έργων (απόσπασμα):   https://mobile.nytimes.com/2017/04/09/arts/design/documenta-14-a-german-art-shows-greek-revival.html?mwrsm=Facebook&referer=http%3A%2F%2Fm.facebook.com